Η Δύναμη Βριλ και η άγνωστη φυλή των Vril-Ya





Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε δει την περίπτωση του Richard Shaver και τους ισχυρισμούς του -μέσα από τα έργα του και όχι μόνο- ότι στο εσωτερικό της Γης μας, κατοικούν δύο φυλές όντων, οι Τέρος και οι Ντέρος.
Είδαμε λοιπόν ότι η θεωρία της Κούφιας Γης είχε και έχει μεγάλο αντίκτυπο στην λογοτεχνία, στην μουσική, κινηματογράφο αλλά και κόμικς. Αυτό όμως δεν είναι ένα φαινόμενο που παρουσιάστηκε μόνο το προηγούμενο αιώνα αλλά και λίγο παλιότερα, τουλάχιστον στον χώρο της λογοτεχνίας. Σίγουρα μεγάλο παράδειγμα ήταν και το έργο του Ιουλίου Βερν, το διάσημο "Ταξίδι στο κέντρο της Γης" αλλά εδώ θα δούμε το έργο ενός άλλου συγγραφέα, ίσως όχι τόσο γνωστού στο ευρύτερο κοινό, αλλά σίγουρα άφησε την σφραγίδα του στον χώρο του Φανταστικού. Το όνομά του: Edward Bulwer-Lytton

Ο Lytton γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 25 Μαΐου του 1803 και πέθανε στο Τόρκι στις 23 Ιανουαρίου του 1873. Ήταν μυθιστοριογράφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και πολιτικός. H πρώτη του φιλολογική προσπάθεια ήταν το"Φόκλαντ" το 1827 αλλά χωρίς καμία επιτυχία. Ακολούθησε το Πέλχαμ την επόμενη χρονιά το οποίο τον καθιέρωσε στο φιλολογικό στερέωμα. Για συνεχόμενα χρόνια εξέδιδε έργα τα οποία έκαναν εντύπωση ενώ ασχολήθηκε έντονα με την πολιτική όντας ο ίδιος φιλελεύθερος και δημοκρατικός. Ένα άλλο έργο του το οποίο έμελλε να μείνει κλασσικό είναι "Οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας" όπου εμπνεύστηκε από τον ομώνυμο πίνακα, ενώ στον χώρο του φανταστικού ανήκουν «Η Επερχόμενη Φυλή» και το έργο «Ζανόνι: Ένα Ροδοσταυρικό Παραμύθι»


Η Επερχόμενη Φυλή είναι ένα μυθιστόρημα που μέχρι σήμερα αποτελεί αντικείμενο συζήτησης για το αν αυτά που πραγματεύεται είναι απλά φαντασία ή υπάρχει και κάτι βαθύτερο, ένας πυρήνας αληθινός που οι περισσότεροι αγνοούν. Στην εποχή του ήταν επίσης εξαιρετικά δημοφιλές και επιδραστικό, σε σημείο που η ορολογία Βριλ να είχε γίνει ιδιαίτερα γνωστή στους Εγγλέζους τότε. Ήταν αληθινά αυτά που πραγματεύοταν; Καλογραμμένη φαντασία; Αλληγορία; Κωδικοποιημένη γνώση; Λέγεται ότι ο Edward Bulwer-Lytton ανήκε Στο Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής, το οποίο από μόνο του ήταν (και εξακολουθεί να είναι) μια πολύ εσωτερική μυστική κοινωνία η οποία επεκτάθηκε από το Αγγλικό Ροδοσταυρικό Τάγμα. Ο Bulwer-Lytton είχε πολλές εσωτερικές γνώσεις γιατί υπήρξε ένα από τα ιεραρχικά μέλη του τάγματος για κάποιο καιρό. Οπότε το έργο του ίσως να ήταν κάτι πολύ παραπάνω από ένα φανταστικό γέννημα, αλλιώς πως ήταν δυνατόν να επηρεάσει το Τρίτο Ράιχ όσον αφορά την θεωρία περί Άριας φυλής που αποτελούσε την ιδεολογική ραχοκοκκαλιά του. Αυτό θα το δούμε παρακάτω, αλλά πρώτα πάμε στο θρυλικό έργο του Lytton.

Δύναμη Βριλ και Vril-Ya

Η υπόθεση του έργου έχει να κάνει με την περιπέτεια ενός νεαρού (όπου είναι ο αφηγητής, κάποιοι πιστεύουν ότι είναι μαρτυρίες του ίδιου του Lytton), όπου κατά λάθος εξαιτίας ενός ατυχήματος βρίσκεται, μέσα από ένα χάσμα, σε έναν υπόγειο φανταστικό κόσμο που κατοικείται από μία υπερ-εξελιγμένη φυλή όντων τους λεγόμενους Βριλ ή Vril-Ya. 


Σύμφωνα με τις περιγραφές του συγγραφέα (διαμέσου του πρωταγωνιστή), οι Vril-Ya ήταν ψηλότεροι από τους ανθρώπους -σχεδόν γιγάντιοι- ενώ έφεραν φτερά με τα οποία πετούσαν, μοιάζοντας με αγγέλους. Τα φτερά αυτά δεν κινούνταν, όπως των πουλιών, περισσότερο δε έμοιαζαν με μηχανικά. Είναι μια προκαταλυσμιαία φυλή, η οποία κατέφυγε στο κέντρο της Γης λόγω μιας τρομακτική, κοσμογονικής αλλαγής στον πλανήτη. Θεωρείται ότι είναι κάτοικοι μιας Ηπείρου που καταστράφηκε (Ατλαντίδα; Λεμούρια;) Το κυριότερο χαρακτηριστικό τους ήταν η χαλιναγώγηση της λεγόμενης "ενέργειας Βριλ", μιας ουσίας που διέπει τα πάντα στην Δημιουργία! Με αυτήν μπορούσαν να καταστρέψουν, να αλλάξουν και να θεραπεύσουν. Απαιτούσε εξάσκηση στο να μπορούν να την χρησιμοποιήσουν και αυτό πέρναγε από γενιά σε γενιά. Στο σημείο αυτό να σταθούμε ότι η ενέργεια Βριλ θυμίζει έντονα τον Αιθέρα που αναφέρουν οι αρχαίοι Έλληνες αλλά και την Οργόνη που υποστήριζε ότι διέπει τα πάντα ο Βίλχελμ Ράιχ.




Μια άλλη άποψη υποστηρίζει ότι είναι η ακριβώς αντίθετη της ενεργεία του αιθέρα, είναι η αντίστροφη πόλωση του αιθερικού πεδίου και χρησιμοποιείται από τις σκοτεινές υποχθόνιες δυνάμεις της εσωτερική γης. Ότι και να ισχύει απ όλα αυτά, κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ακριβώς αυτή η άγνωστη δύναμη-ενέργεια, όπου ο έχων την γνώση μπορεί να την χρησιμοποιήσει όπως θέλει. Πρόσφατα σχετικά η επιστήμη χάρη στην Κβαντική Φυσική υποστηρίζει ότι όλοι ζούμε σε μία θάλασσα ενέργειας -μία κοσμική σούπα- και οι σκέψεις μας δημιουργούνε κύματα-δονήσεις (όπως όταν κολυμπάμε στην θάλασσα, λίμνη κτλ). Αυτό πραγματεύεται και ο Νόμος Της Έλξης άλλωστε. Ότι οι σκέψεις μας έχουν πραγματική δύναμη! Ψάχνοντας όλο και περισσότερο, βλέπουμε πως διάφορες θεωρίες ταιριάζουν και συνδυάζονται οδηγώντας στο ίδιο συμπέρασμα. 

Στην συνέχεια του διηγήματος ο ήρωας μαθαίνει ότι η φυλή των Βριλ αντιμετωπίζει πρόβλημα χώρου στο εσωτερικό της Γης (λόγω αύξησης του πληθυσμού) και ότι κάποια στιγμή θα διεκδικήσει την επιφάνεια, αφανίζοντας την ανθρωπότητα αν χρειαστεί. Μετά από μια σειρά γεγονότων φυγαδεύεται από μία θηλυκή Βριλ πίσω στην επιφάνεια από το άνοιγμα απ' όπου ήρθε


3ο Ράιχ, Εταιρεία Θούλης και Οργάνωση Βριλ


Κάποιος που έχει διαβάσει έστω και κάποια βασικά όσον αφορά τις εναλλακτικές θεωρίες αλλά και γεγονότα που αφορούν το Τρίτο Ράιχ σίγουρα γνωρίζει την λατρεία του Χίτλερ αλλά και μεγάλης μερίδας υψηλόβαθμων Ναζί με τον αποκρυφισμό και τις πειραματικές τεχνολογίες. Άλλωστε η πρόταση "Μυστικά όπλα της Λουφτβάφε" έχει έναν καλό αντίκτυπο, όχι μόνο στο χώρο του απόκρυφου, αλλά και στην γενικότερη ποπ κουλτούρα, όπως video games, κόμικς, ταινίες, σειρές κτλ. Περίεργα δισκοειδή σκάφη, foo foghters (όπως ονόμαζαν οι πιλότοι των Συμμάχων τις μυστηριώδεις πυρήνες σφαίρες που πέταγαν δίπλα τους), εξωτικές τεχνολογίες, αντιβαρύτητα, πανίσχυρα όπλα κτλ. Μα θα μου πείτε τι σχέση έχουν όλα αυτά με το έργο του Lytton και τους Βριλ γενικότερα; Και όμως..


Στα τέλη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ιδρύθηκε η εταιρεία Θούλη, μια ακροδεξιά οργάνωση που το όνομα της το πήρε από την Ύστατη Θούλη, την τελευταία χώρα του βορρά, όπως είχε αναφέρει ο αρχαίος Έλληνας εξερευνητής Πυθέας. Αποτέλεσε σημαντικότατο πυρήνα του Τρίτου Ράιχ, με έντονες κοινωνικοπολιτικές επιρροές αλλά και μυστικιστικές. Υποτίθεται λοιπόν ότι οι Ναζί είχαν χρησιμοποιήσει διάμεσους (μέντιουμ) και ήρθαν σε επαφή με όντα από το αστρικό σύστημα του Αλντεμπαράν, λαμβάνοντας πληροφορίες ανοίγοντας έναν τηλεπαθητικό δίαυλο επικοινωνίας. 

Υποτίθεται λοιπόν αυτά τα όντα που, λατρεύτηκαν εδώ ως θεοί, πριν 500 εκατομμύρια χρόνια αποίκησαν διάφορους πλανήτες μεταξύ κάποιους και του δικού μας ηλιακού συστήματος, όπως επίσης και τον θρυλικό υποτιθέμενο πλανήτη Μαρντούκ (στα Σουμεριακά / Βαβυλωνιακά) ή Φαέθωνα (στα Ελληνικά), που πια βρίσκεται υπό μορφή θραυσμάτων ανάμεσα στον Άρη και στον Δία, αποτελώντας την γνωστή ζώνη αστεροειδών. Επίσης αποίκησαν στον Άρη και στην Γη, με πρώτο σημείο προσγείωσης να λέγεται ότι ήταν η Σουμερία. Προφανώς εποίκησαν και σε άλλα σημεία όπως η Ατλαντίδα, αλλά κάποια στιγμή έγινε ένας πόλεμος ασύλληπτης ισχύος που δημιούργησε πρωτόγνωρη καταστροφή που πέρασε στις μυθολογίες των λαών ως Τιτανομαχία, πόλεμος θεών κτλ κτλ, αφήνοντας την Ατλαντίδα βυθισμένη στον Ατλαντικό, τον Άρη χωρίς μαγνητόσφαιρα και τον Φαέθωνα (Μαρντουκ) διαλυμένο!

Όπως βλέπετε τα στοιχεία συνδυάζονται μεταξύ τους, υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής που τα συνδυάζει όλα.

Πίσω στα... γήινα, οι Ναζί μέσω της εταιρείας Θούλης αλλά και μιας δεύτερης οργάνωσης, την Βριλ μάζευαν πληροφορίες όσον αφορά εξωτικές τεχνολογίες μέσω της χρήσης της οργόνης (όπως ονόμαζαν οι Γερμανοί την δύναμη Βριλ). Η διαφορά τους ήταν ότι η Θούλη έδωσε βάση στην πολιτική πλευρά, ενώ η Βριλ στην πιο μεταφυσική, όχι πως και οι δύο δεν συνεργάστηκαν σε αποκρυφιστικά θέματα όμως. 


Ότι και να ισχύει, η έλευση υπερ-οντοτήτων (έστω και σαν υπόθεση) αποτέλεσε την ιδεολογική ραχοκοκκαλιά των Ναζί περί Άριος φυλής. Άλλωστε η λέξη Άριος (Aryan) στον πολιτισμό των Ινδών και Ιρανών σημαίνει ευγενής. Πολλοί γηγενείς εκεί ισχυρίζονται ότι αυτοί είναι οι αυθεντικοί.. Άριοι και όχι οι Γερμανοί που οικιοποιήθηκαν τον όρο και βάζοντας ως γενετικό πρότυπο τον ψηλό, ξανθό και λευκό άνθρωπο. Έχοντας ως βάση όλα αυτά οι Ναζί θεωρούσαν το αρχέτυπο αυτό ανώτερο όλων άρα και έπρεπε να κυριαρχήσει έναντι των άλλων φυλών. Πίστευαν στην καταστρεπτική και μεταμορφωτική δύναμη της ενέργειας Βριλ και πάνω σε αυτή υποτίθεται ότι είχαν φτιάξει οχήματα και όπλα δεκαετίες πιο μπροστά, αλλά ήταν λίγα ώστε να μπορέσουν να αλλάξουν την τελεσίδικη έκβαση του πολέμου. Από εδώ και πέρα αρχίζουν και άλλες θεωρίες, περί βάσεων στην Ανταρκτική, Σελήνη αλλά και... Άρη.

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει επιβεβαιωμένα αν υπήρξε ή υπάρχει στα αλήθεια η Κοινότητα Βριλ, δεν υπάρχει κάποια επίσημη αναφορά στα "mainstream" ιστορικά βιβλία. Ακόμα και η Εταιρεία Θουλη που ήταν και κοινωνικοπολιτική οργάνωση, δεν γράφονται και πολλά γι αυτήν. Ξαναλέμε ότι ήταν γνωστή η λατρεία του Χίτλερ για το απόκρυφο και τον μυστικισμό, ο ίδιος αλλά και υψηλόβαθμα μέλη των SS επισκέπτονταν τα Ιμαλάια, γοητευμένοι από τις θεωρίες της Αγκάρθα και Σαμπάλα και ψάχνωντας την απόκρυφη γνώση που θα τους οδηγούσε στην απόλυτη δύναμη και κυριαρχία. 

Εν κατακλείδι, αν όλα αυτά προήλθαν από τον συγγραφικό νου του Lytton, τότε γιατί οι Ναζί είχαν τέτοια μανία με την θεματολογία "Βριλ" - να μου επιτραπεί η έκφραση - αν θεωρήσουμε ότι όντως είχαν έντονη επαφή με το απόκρυφο; Πηγαίνοντας πιο πέρα, τι είδους πόλεμος συνέβη πριν χιλιάδες χρόνια; Και που είναι πια αυτά τα όντα; Είναι φιλικά προς εμάς ή όχι; Ή είναι χωρισμένα και αυτά σε στρατόπεδα; Η πάμπλουτη Ελληνική μυθολογία ή μυθιστορία, έχει αναφορές πολύ συναρπαστικές και δεν είναι απλά παραμύθια. Να τονίσουμε το γεγονός ότι ο Ελληνικός πολιτισμός είναι κατά πολύ αρχαιότερος απ' ότι ξέρουμε ή τέλος πάντων θέλουν να μας κάνουν να "ξέρουμε".




Ίσως οι δικοί μας "θεοί" να ήταν όντως φιλάνθρωποι και να πολέμησαν με ένα άλλο είδος και να συνέβη ένας "κατακλυσμός" άνευ προηγουμένου.  Και να θυμάστε... πολλά δεν είναι αυτό που φαινομενικά δείχνουν, η μελέτη και η ενασχόληση με σωστή ανοικτή οπτική μας φέρνει σε έναν συναρπαστικό κόσμο γεμάτο ανακαλύψεις.
Επιμέλεια: Σολωμός Νικόλαος -  για την Ομάδα Ορφέας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

πηγές: