Αρχέγονη μυθιστορία(Β' μέρος): Η εποχή του θεού Ουρανού και της Γαίας








Ο Ουρανός είναι το πρώτο παιδί της Γαίας (Γης) το οποίο γέννησε μόνη της (χωρίς πατέρα), στη συνέχεια γέννησε τα όρη και τον Πόντο (όλα μόνη της χωρίς την παρουσία αρσενικού στοιχείου και έρωτα). Επειδή ήταν τόσο μεγάλος σε μέγεθος ο Ουρανός που μπορούσε και την αγκάλιαζε ολόκληρη, έγινε ο ιδανικός σύζυγός της και μαζί απέκτησαν δεκαοχτώ απογόνους, έξι Τιτάνες, έξι Τιτανίδες, τρεις Κύκλωπες και τρεις Εκατόγχειρες. 

Οι έξι Τιτάνες :
1. Ωκεανός
2. Κοίος
3. Κρείος
4. Υπερίωνας
5. Ιαπετός
6. Κρόνος,

Οί έξι Τιτανίδες :
7. Τηθύς
8. Θεία
9. Θέμιδα
10. Μνημοσύνη
11. Φοίβη
12. Ρέα
ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ ΓΑΙΑ

Η μεγάλη σπουδαιότητα της Γαίας ως θεότητας φαίνεται από το ότι οι θεοί ορκίζονταν στο όνομά της σε επίσημες περιπτώσεις. Ήταν και θεότητα της δικαιοσύνης. Τη λάτρευαν όλοι οι άνθρωποι και τη θεωρούσαν πηγή της οικογενειακής ευτυχίας και του πλούτου. Θυσίαζαν σ’ αυτήν στους γάμους και όταν κάποιος πέθαινε της πρόσφεραν καρπούς για να ευνοεί τον αγαπημένο τους νεκρό. Ήταν ακόμη και η σπουδαιότερη προφητική θεά. Στην Ολυμπία από τα πανάρχαια χρόνια υπήρχε μαντείο της Γαίας, ενώ στους Δελφούς υπήρχε ιερό πριν χτιστεί το ιερό του Απόλλωνα. Τέλος στη Δωδώνη υπήρχε μαντείο της που έλεγαν πως ήταν παλιότερο από το μαντείο του Δία. Στη Δωδώνη πίστευαν πως η Γαία ήταν σύζυγος του Δία. Όταν η Γαία έχασε τη θέση της σ’ αυτά τα σπουδαία κέντρα, συνέχισε να παίζει κάποιο ρόλο, ως μαντική θεότητα, στην Αίγειρα και στην Πάτρα. Τις προφητείες της τις έλεγε άλλες φορές η ίδια η θεά, άλλοτε με τη βοήθεια της νύμφης Δάφνης και άλλοτε χρησιμοποιούσε ως διερμηνέα τον τερατόμορφο Πύθωνα. Στην Αίγειρα μια ιέρεια της Γαίας προφήτευε τα μέλλοντα, αφού κατέβαινε σε μια σπηλιά και έπινε αίμα ταύρου. Στην Πάτρα, όπου η Γαία ταυτιζόταν με τη Δήμητρα, οι προφητείες για την τύχη των ασθενών γίνονταν με τη βοήθεια ενός κατόπτρου που το έδεναν με ένα λεπτό κορδόνι και το κατέβαζαν σε ένα πηγάδι (ή πηγή), έτσι ώστε να ακουμπήσει πάνω στο νερό με όλη του την επιφάνεια. Αφού καλούσαν τη θεά και έκαιγαν αρώματα, έβλεπαν στο κάτοπτρο αν ο ασθενής θα ζούσε ή θα πέθαινε.







Αν και η λατρεία της ήταν καθολική, δεν είχε όπως οι άλλες θεότητες μεγάλα ιερά, που να συγκεντρώνουν πλήθη πιστών. Σύμφωνα με το Θουκυδίδη και τον Παυσανία, ο πιο παλιός τόπος λατρείας της βρισκόταν στην αυλή του ναού της Ολυμπίας. Στην Πελοπόννησο την τιμούσαν ιδιαίτερα στη Σπάρτη, τις μεγαλύτερες όμως τιμές είχε στην Αθήνα, όπου υπήρχαν πολλά ιερά της. Σε ένα από αυτά, που βρισκόταν στη νότια πλευρά της Ακρόπολης, υπήρχε ξύλινο άγαλμα (ξόανο) της θεάς, σε στάση ικετευτική. Άλλο ιερό υπήρχε πάνω στην Ακρόπολη, κοντά στο άγαλμα της Νίκης. Στην Αθήνα γίνονταν διάφορες γιορτές προς τιμή της θεάς. Πολλοί συγγραφείς αναφέρουν πως τη λατρεία της θεάς την έφερε στην Αθήνα ο Εριχθόνιος, άλλοι όμως πιστεύουν πως την έφερε ο βασιλιάς Κέκροπας. Ό Ουρανός ήτο ή αρχέγονη θεότητα της ελληνικής μυθολογίας, γιος και σύζυγος της Γαίας, προσωποποίηση του γεμάτου άστρα ουρανού. Σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες είναι ο πρώτος κυρίαρχος του κόσμου.
Ο Ουρανός και η Γαία αποτέλεσαν το πρώτο θεϊκό ζευγάρι και απέκτησαν πολλά παιδιά. Σύμφωνα με τη σειρά της «Θεογονίας» του Ησίοδου (116 κ.ε.), πρώτα γεννήθηκαν οι έξι Τιτάνες, μετά γεννήθηκαν οι τρεις Κύκλωπες (Βρόντης, Στερόπης και Άργης) που είχαν ένα μόνο μάτι στο μέτωπο και, τέλος, γεννήθηκαν οι τρεις τεράστιοι Εκατόγχειρες (Κόττος, Βριάρεως και Γύης) που είχαν ο καθένας 50 κεφάλια και 100 χέρια. Κατά το μυθογράφο Απολλόδωρο (Ι 1, 1-15), πρώτα γεννήθηκαν οι Εκατόγχειρες, μετά οι Κύκλωπες και τελευταίοι οι λιγότερο τερατώδεις Τιτάνες και οι Τιτανίδες.
ΚΥΚΛΩΠΕΣ
Ο Ουρανός μισούσε και φοβόταν τα τρομερά παιδιά που του γεννούσε η Γαία. Γι’ αυτό τα βύθιζε από την αρχή στα έγκατα της γης, όπου τα κρατούσε κλεισμένα χωρίς να τα αφήνει να βγουν στο φως. Κατά τον Απολλόδωρο, έριξε τους Εκατόγχειρες και τους Κύκλωπες στον Τάρταρο, ένα σκοτεινό τόπο στον Άδη που απείχε από τη γη όσο και η γη από τον ουρανό, και στη συνέχεια γεννήθηκαν οι Τιτάνες και οι Τιτανίδες.